Twój koszyk jest obecnie pusty!
Panuje stereotyp, że aby rysować postacie z anime, trzeba dobrze znać anatomię człowieka. Czy to prawda?
Trudno ukryć wagę znajomości anatomii i umiejętności zastosowania wiedzy w praktyce. W końcu postacie w anime są w większości ludzkie. Dlatego logiczne jest, że stylizowanie ludzkiego ciała w różnych kierunkach i trendach wymaga dobrego zrozumienia podstawowej budowy ciała.
Warto zacząć od prostych szkiców postaci. Stwórz ją tak, jak czujesz. Zrób kilka szkiców, z różnych kątów i w różnych pozach. Przeanalizuj swoje rysunki i zwróć uwagę na to, co robisz najlepiej. Zanotuj to, a w przyszłości zawsze zaczynaj od tego, co robisz najlepiej. Ćwicz poszczególne elementy i doskonal je.
Następną rzeczą do przeanalizowania jest to, co potrafisz robić całkiem dobrze, ale bez większego wysiłku i zmartwień. Poświęć tym elementom trochę więcej uwagi i rysuj je bardziej wytrwale. Kąty i pozy znów przyjdą z pomocą.
Ostatnią umiejętnością na liście powinna być ta, w której jesteś najsłabszy i która wymaga najwięcej wysiłku i wytrwałości. To właśnie tych umiejętności musisz się nauczyć od podstaw i skupić się na nich na tym samym poziomie, co Twoje najlepsze umiejętności.
Jeśli wrócisz do ostatniego zdania i przeczytasz je jeszcze raz, TAK, jest napisane poprawnie. W końcu najpierw musisz skupić się na tym, w czym jesteś najlepszy.
W rzeczywistości musisz ćwiczyć zarówno to, co robisz najlepiej, jak i to, co robisz najgorzej. Dlaczego? Skoro najsłabsze punkty są oczywiste i musisz je ćwiczyć, aby poprawić jakość i zakres swoich umiejętności, to po co zwracać uwagę na swoje najlepsze strony jako artysty? Bo dziwnie jest doskonalić swoją wiedzę we wszystkim, co robisz „mniej lub bardziej dobrze”, podczas gdy możesz skupić się na swoich najlepszych stronach i stać się profesjonalistą w konkretnych dziedzinach.
Czy powiesz nie?
Możesz wiele zrobić i być przeciętnym. Albo możesz być numerem jeden w jednej dziedzinie. Jakie są twoje pragnienia?
Między rzeczywistością a stylizacją
Anatomia jest podstawą każdego przedstawienia ludzkiego ciała. W sztuce tradycyjnej jest ona studiowana w celu dokładnego oddania formy, proporcji i ruchu. Ale w przypadku anime – tego unikalnego stylu japońskiej animacji – pojawia się pytanie: jak ważna jest anatomia w tak stylizowanej sztuce?
Z jednej strony, postacie w anime często mają przesadzone, a nawet nierealistyczne proporcje: duże oczy, małe nosy, nieproporcjonalnie długie nogi czy wąską talię. To tworzy rozpoznawalny styl wizualny, który pozwala natychmiast oddziaływać na emocje widza. Taka stylizacja jest świadomym zabiegiem artystycznym, który ma funkcję ekspresyjną.
Z drugiej strony, dobrzy animatorzy muszą znać anatomię. Bez zrozumienia budowy ciała niemożliwe jest przekonujące oddanie ruchu, emocji czy dynamiki sceny. Nawet w fantastycznych czy karykaturalnych obrazach, podstawowe zasady anatomii są ugruntowane – prawidłowe ułożenie stawów, równowaga ciała, praca mięśni. Im bardziej realistyczne są te podstawy, tym bardziej żywe i wyraziste wydają się nawet najbardziej fikcyjne postacie.
Anatomia w anime to niewidzialny fundament, bez którego nie byłoby głębi emocjonalnej i ekspresji, które tak cenimy u naszych ulubionych postaci. Jej znajomość daje artystom swobodę odejścia od rzeczywistości, ale jednocześnie – pozostania przekonującymi.
Dlatego anatomia w anime nie jest ograniczeniem, ale kluczem do wolności wizualnej.
